سال ها تجربه من در سازمان ها مختلف نشان داده که مدیران ارشد برای تصمیم گیری علاوه بر مدیران میانی و کارشناسان سازمان، می بایست به مشاورانی دسترسی داشته باشند که بدون تعارف نسبت به عواقب تصمیمات، نظرات تحلیلی ارائه نمایند. بسیار دیده شده که مدیران میانی سازمان ها متاثر از فرهنگ سازمانی، ضعف اخلاق حرفه ای، وجود سازمان های غیر رسمی، منافع شخصی و یا نگرانی از عواقب مخالفت، نقشی فراتر از تایید کننده تصمیمات مدیران ارشد ایفا ننموده اند.
شاید این سخن خوشایند بسیاری نباشد ولی باید پذیرفت که در دنیای امروز کم نیست مدیرانی که تنها به نظرات تاییدی بها می دهند و مسیر پیشرفت چنین کارمندانی را هموارتر می نمایند.
شاید تغییر فرهنگ سازمانی، آموزش، و ترویج روش های حرفه ای راهکارهایی درست برای دوری از این عارضه باشد، اما این تغییرات نیاز به زمان داشته و استخدام یک مشاور مدیریت حرفه ای یا تیمی از مشاوران مدیریت می تواند خلاء نظرات تحلیلی و کارشناسی در چنین سازمان هایی را پر نماید.
از این رو نقش مشاور مدیریت در کمک به اتخاذ تصمیمات درست، به هنگام و مبتنی بر واقعیات انکار ناپذیر می باشد.